Το πολιτικό ψέμα...

Η βασική προπαγανδιστική γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράζεται και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, είναι η εξής:

Μπορεί να ψηφίσαμε μνημόνιο, μπορεί να πήραμε σκληρά μέτρα, αλλά ήμασταν αναγκασμένοι να το κάνουμε.

Στόχος μας - λένε - είναι να υπάρξει μια ήπια προσαρμογή, να υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει με τους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, ώστε να ανατρέψουμε τις επιπτώσεις από το μνημόνιο που ψηφίσαμε.
 

Για να πληγούν λιγότερο όσοι θίγονται από τα μέτρα. Για να υπάρξει ανάκαμψη...

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε αντίστοιχες δηλώσεις πρώην πρωθυπουργών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πριν από εκλογικές αναμετρήσεις, που αφού είχαν ψηφίσει μνημόνια, ζητούσαν ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού, για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από αυτό που είχαν ψηφίσει. 

Ήταν και είναι το μεγαλύτερο ψέμα...

Το πόσο ψεύτικα αποδείχτηκαν όσα έλεγαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φάνηκε με τραγικό τρόπο, αφού μετά το 1ο μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ, ήρθε το 2ο μνημόνιο της ΝΔ και μετά ήρθε το 3ο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τώρα, μετά το 3ο μνημόνιο, ο Τσίπρας ζητά την ψήφο του λαού για να αμβλύνει - δήθεν - τις επιπτώσεις του μνημονίου. 

Κι αν ο λαός πιστέψει αυτό το μεγάλο πολιτικό ψέμα, τότε με βάση την πρόσφατη ιστορία, το τι θα ακολουθήσει είναι γνωστό. 

Κι αυτό γιατί βασικά αστικά κόμματα, προσηλωμένα στο στόχο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θεωρούν ότι αυτή εξυπηρετείται από τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι δεδομένη, είτε με τη μορφή μνημονίων είτε χωρίς.

Είναι, λοιπόν, ψέμα αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί η ελληνική καπιταλιστική οικονομία δυσκολεύεται να περάσει στη φάση της ανάκαμψης.

Γιατί για να γίνει αυτό ο μόνος τρόπος είναι να εφαρμόζονται αντιλαϊκά μέτρα, να υπάρχουν διαρκή μνημόνια, με τη μορφή που τα ξέρουμε ή αλλιώς, να πληρώσει ο λαός τη νύφη. 

Για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, να στηριχθούν οι επενδύσεις τους, να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφόρας δράσης. Όλα αυτά δεν συμβαδίζουν με εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, κάλυψη διευρυμένων εργατικών - λαϊκών αναγκών από κρατικές υπηρεσίες και υποδομές. Απαιτείται, δηλαδή, να συνεχιστούν όλα αυτά που έχουν γίνει με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με κερασάκι στην τούρτα το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη στήριξη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού.

Όμως, και όσοι αποχώρησαν απ' τον ΣΥΡΙΖΑ σηκώνοντας «αντιμνημονιακή σημαία» είναι προσηλωμένοι στον ίδιο στόχο της ανάκαμψης του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, διαφωνούν με τον τρόπο που αυτή θα πραγματοποιηθεί, προκρίνοντας ως διέξοδο για το κεφάλαιο την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Και αυτοί, άλλωστε, «προετοιμάζουν» το λαό ότι θα υπάρξει μια δύσκολη περίοδος θυσιών, που δήθεν θα οδηγήσει σε διέξοδο από την κρίση.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βασικό πακέτο που αφορά τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό είναι μπροστά μας. 

Αυτό συμφώνησαν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι εταίροι της. 

Αυτό έρχεται μετά τις εκλογές εάν ο λαός δεν πάρει απόφαση ότι πρέπει να οργανώσει την πάλη του, την αντίστασή του και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη. 

Σε αυτό τον αγώνα, σε αυτή την πάλη, κρίσιμη προϋπόθεση είναι το δυνατό ΚΚΕ. 

Κι αυτό οι εργαζόμενοι το ξέρουν. 

Στις κάλπες του Σεπτέμβρη πρέπει και να το δείξουν...

Περί ... σεναρίων !

Τα γνωστά τηλεοπτικά παπαγαλάκια βγήκαν ... παγανιά !

Αναμασάν διάφορα σενάρια, τα οποία κυρίως τα αποδίδουν στον μεσιέ Αλ. Τσίπρα.

Ας τα ... ακολουθήσουμε (τα παπαγαλάκια) και ας κάνουμε και εμείς ... μερικά σενάρια.

Σενάριο 1: Ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων (που προβλέπει το Μνημόνιο - Τσίπρα), πλήρη εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, με παράλληλη παράλυση του λαϊκού - συνδικαλιστικού Κινήματος.

Σενάριο 2: Ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων (που προβλέπει το Μνημόνιο - Τσίπρα), πλήρη εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, με παράλληλη παράλυση του λαϊκού - συνδικαλιστικού Κινήματος.

Σενάριο 3: Ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων (που προβλέπει το Μνημόνιο - Τσίπρα), πλήρη εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, με παράλληλη παράλυση του λαϊκού - συνδικαλιστικού Κινήματος.

Ε ;;;

Τι πράγμα ;;;

Έκανα ... λάθος στην ... αντιγραφή (για όποιον νομίζει ότι ... αντέγραψα) ή στην ... σκέψη και γράφω και στα τρία (αριθ. 3) Σενάρια τα ίδια πράγματα ;;;

Όχι Φίλοι Αναγνώστες,

Κανένα λάθος !

Όποιο Σενάριο κι αν ακούτε, είτε από τα παπαγαλάκια, είτε από κυβερνητικά στελέχη, είτε από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, στην ουσία τον ίδιο στόχο υπηρετούν τα παραπάνω ... 3 Σενάρια!

Είτε μη "ψήφο εμπιστοσύνης", είτε με "ενεργοποίσηση" των θερινών τμημάτων της Βουλής, είτε με "εκλογές", είτε με την δημιουργία "νέων κοινοβουλευτικών ομάδων" ή και "νέων κομμάτων" ο στόχος είναι να πληρώσει ο λαός (να συνεχίσει δηλαδή να πηρώνει) τα κέρδη της ολιγαρχίας της χώρας μας αλλά και ξένων επιχειρηματιών.

Το πρόβλημά τους είναι ο λαός να κάτσει στη ... γωνιά του και αυτοί να ζουν μια χαρά, οικονομημένοι, βολεμένοι, μέχρι τα ... δισέγγονά τους!

Ενα κειμενο (για οσους αισθανονται ακομα ανθρωποι)

''Σήμερα έσπρωξα με πολλή βία δυο πρόσφυγες. Αργότερα, όταν έφευγα με το ποδήλατο από την «Αγκαλιά» δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου και σταμάτησα για λίγο σε μια έρημη στάση λεωφορείου να ηρεμήσω. Ο άνθρωπος είναι ζώο. Είναι ζώο κακό που μόλις σταματήσει να έχει επίγνωση του εαυτού του, σχεδόν δηλαδή όλη τη μέρα, βγάζει κυνόδοντες και νύχια και τα ξαμώνει οπουδήποτε. Μου τηλεφώνησαν από την ομάδα του Μολύβου πως έρχεται λεωφορείο να πάρει κόσμο από εμάς. Είχαμε 150 άτομα περίπου. Ο οδηγός του λεωφορείου που έπρεπε να πάρει το πολύ πενήντα όταν σταμάτησε έξω από την Αγκαλιά δεν τόλμησε καν να ανοίξει την πόρτα.

Με πήραν τηλέφωνο πως θα έπρεπε να πάω γρήγορα και να βάλω μια τάξη. Αγχώθηκα γιατί μου έχει ξανατύχει πολλές φορές και ξέρω πως είναι από τα δυσκολότερα κομμάτια. Οι πρόσφυγες που έχουν μάθει στη λογική πως επιβιώνει ο πιο τυχερός, ο πιο γρήγορος, ο πιο μαχητικός, εύκολα πανικοβάλλονται, δύσκολα χαλιναγωγούνται όπως κάθε απεγνωσμένο πλήθος. Ο οδηγός με κοιτούσε έντρομος και έκανε νόημα «δεν ανοίγω». Αν έμπαιναν όλοι μέσα κανείς δεν θα δεχόταν να βγει δίχως την παρέμβαση της αστυνομίας. Μια παρέμβαση η οποία, επίσης, ξέρω πως εννιά στις δέκα φορές καταλήγει πολύ άσχημα. Οι ραφινάτοι τρόποι της άρτιας εκπαιδευμένης ελληνικής αστυνομίας μου είναι πασίγνωστοι. Δεν μπορώ να πω ότι τα κατάφερα καλά. Δεν έχω ούτε εγώ εκπαιδευτεί για να το κάνω αυτό μόνος. Δεν έχω ιδέα, μόνο λίγο θάρρος και ίσως περισσότερο θράσος από ο,τι θα μου βγει σε καλό.

Η Κατερίνα και η Ελένη είχαν κάνει ήδη βάρδιες ενώ πραγματικά διστάζουν και αυτές και εγώ να εμπλακούν σε τέτοιες καταστάσεις. Όλοι έσπρωχναν, όλοι έσπρωχναν ενώ αυτό που έκανε εντύπωση ήταν η απόλυτη ησυχία. Όλοι έσπρωχναν με όλη τους τη δύναμη σε απόλυτη ησυχία. Κάτι φρικιαστικό, κάτι που ακόμα το επεξεργάζομαι. Μόνο που κατάφερα να μπουν γυναικόπαιδα φτάνει. Στον πανικό ένας πατέρας έχασε το κοριτσάκι το οποίο άρχισε να το σπρώχνει η ανθρώπινη μάζα, να ζουλιέται ώσπου έβλεπα μόνο το χεράκι της να απλώνεται για βοήθεια. Εκεί σάλεψε ο νους μου. Σαν το ζωό ουρλιάζοντας έσπρωξα τους δυο πρώτους (σπρώξιμο; Χτύπημα;) και έξαλλος απώθησα όσους στεκόταν ανάμεσα σε εμένα και το κορίτσι. Σώμα με σώμα. Ήμουν ένας κοντούλης, στρουμπουλός δυτικός που κατέβαζε ο,τι καντήλι ήξερε σπρώχοντας και τσιρίζοντας. Δεν ξέρω αν ήμουν τρομαχτικός ή απλά γελοίος, αλλά όλοι έκαναν πίσω. Τους φώναξα να καθίσουν εκείνη τη στιγμή όλοι κάτω. Το έκαναν. «Θα πάτε με τα πόδια στη Μυτιλήνη» τους φώναξα.

«Το αξίζουμε, είμαστε ζώα» είπε ένας. Η φράση του με συνέφερε. «Όχι, δεν είστε ζώα. Ζώα είναι αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα σας και όλοι τους μοιάζουν με μένα. Δεν σας το παίζω αφεντικό απλά προσπαθώ να βάλω μια τάξη σε όλη αυτήν την τρέλα. Δεν είστε σε εμπόλεμη ζώνη πλέον. Μπορεί να αργήσετε να πάτε Μυτιλήνη αλλά θα πάτε. Εδώ θα έχετε φαγητό και ξεκούραση. Πρέπει να ηρεμήσετε και να κάνετε μεγάλη προσπάθεια να σκεφτείτε διαφορετικά». Ούτε τον εαυτό μου δεν μπορούσα να πείσω. Τι σκατά κάνω εγώ εδώ, πως έχω μπλέξει με όλο αυτό, ποιόν αντικαθιστούμε, τι βάρος και τι ευθύνη είναι αυτή στους ώμους μας… Η Κατερίνα το πρωί τα βρήκε πολύ σκούρα με τόσα άτομα. Έχοντας μόνο τη μικρή της αδερφή για βοήθεια και εμάς στο μαγαζί να τρέχουμε σαν τρελούς (ναι, ξέρετε πρέπει από κάπου να ζήσουμε) πραγματικά τα χρειάστηκε. Βρήκε τρόπο να μεταφέρει μια καρκινοπαθή στο νοσοκομείο (Μαρία ευχαριστούμε) να τους ταϊσει, να τους γιατροπορέψει μα βγήκε απολύτως εξαντλημένη. 

H κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει ολότελα από τα χέρια μας. Δεν προλαβαίνουμε ούτε καν να ταϊσουμε τον κόσμο που φτάνει από παντού, μετά βίας κρατάμε καθαρή την Αγκαλιά, είναι τόσοι πολλοί, είναι τόσα πολλά τα παιδιά. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι και αυτοί που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν απελπιστικά λίγοι...Αυτό ήταν. Φέτος το καλοκαίρι είδαμε την ασχήμια να μας ξεπερνάει και είδαμε πως κανένας βράχος δεν μπορεί τελικά να νικήσει το πέλαγος. Δεν στεκόμαστε, απλά μας παρασύρει όλο αυτό και μας χτυπάει εδώ και εκεί. Κρίμα. Δεν έχει τίποτα το αξιοπρεπές αυτή η κατάντια. Μόνο τα μωρά και τα παιδάκια που μας κοιτούν έχουν κάποιο νόημα. Ολα τα άλλα είναι μια θύελλα χάους και παράνοιας. Και πάνω που πήγα να απελπιστώ βρέθηκα στον Μόλυβο. Και όταν τελείωσα τις παραγγελίες κατά τις εφτά το απόγευμα πήγα να δω τα παιδιά που βοηθούν τους πρόσφυγες στο παρκινγκ. Και εκεί έμεινα άναυδος.

Μιλάμε εμείς στην Αγκαλιά για εκατό και διακόσια άτομα. Στο Μόλυβο αυτοί οι λίγοι άνθρωποι, ξένοι σχεδόν όλοι τους, Ο Έρικ, η Μελίντα, η Φίλιππα και οι άλλοι, αυτοί είναι οι ήρωες. Το πάρκινγκ είχε τριακόσια άτομα στο χώμα. Στο χώμα. Κάτω. Μωρά, παιδιά, στο χώμα. Κάθε μέρα έτσι, χίλιοι διακόσιοι ήταν τις προάλλες. Στο χώμα αλλά τουλάχιστον με κάποιον να είναι εκεί για αυτούς. Με κάποιον να είναι εκεί. Με την τοπική κοινωνία διόλου αλληλέγγυα, κοντόφθαλμη και ανάγλητη –μα για αυτό θα γράψω κάποτε όταν θα έρθει ο καιρός – θα γράψω πως δεν έχουν αφήσει την τοπική ομάδα καν να στήσει τις χημικές τουαλέτες που έχει βρει, για να γκρινιάζουν αργότερα που οι πρόσφυγες κάνουν την ανάγκη τους...που; Τα παιδιά της ομάδας με υποδέχτηκαν με μεγάλες, θερμές αγκαλιές. Αλήθεια σας λέω, αυτήν την ανθρώπινη, άδολη αγκαλιά την έχουμε τόσο ανάγκη. Είναι σαν να σου λέει ο άλλος, «φίλε, ξέρω ακριβώς τι περνάς, τα ίδια και εδώ».

Η ομάδα στον Μόλυβο κάνει δέκα φορές πιο σπουδαία δουλειά από την Αγκαλιά μόνο και μόνο από θέμα μεγεθών, από θέμα ανύπαρκτης στέγης από θέμα μιας τοπικής κοινότητας κατά βάση ενάντιας. Τον σεβασμό μας, απόλυτα και ξεκάθαρα σε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτά τα λίγα. Έχω καταλάβει ότι σιγά-σιγά το χάνω το παιχνίδι γιατί ολοένα και γίνομαι πιο ευσυγκίνητος (στις εκδηλώσεις που κάναμε δεν μπόρεσα να διαβάσω κάποια κείμενα μέχρι τέλους ενώ πιάνω τον εαυτό μου να βουρκώνει σε ανύποπτο χρόνο, να κλαίει εν κρυπτώ - εγώ που δεν έκλαψα στην κηδεία του πατέρα μου).

Κόσμος έρχεται και μας βοηθάει, απαντάει στις εκκλήσεις. Απελπιστικά λίγος αλλά παροιμιωδώς ποιοτικός. Ένας Ρομά – ένας Ρομά ρε γνήσιοι Έλληναράδες - από τα Δάφια μου στέλνει συνεχώς μηνύματα στο facebook για το πόσες οικογένειες κατεβάζει Καλλονή κάθε μέρα. Ένας Ρομά που ξέρω καλά πως τα βγάζει πολύ δύσκολα πέρα δείχνει αλληλεγγύη – ήρθε και μας άφησε και καρπούζια. Είχε φροντίσει να τα βάλει στο ψυγείο μερικές ώρες να είναι δροσερά…''

Πηγη

''Καλο ταξιδι, συντροφε @ad_placitum''

Σημερα ξημερωσε μια πολυ ασχημη μερα. Ακομη δεν μπορω να το πιστεψω....

Εχασα ενα καλο φιλο και συντροφο, που δεν θα μπορεσω ποτε να αντικαταστησω. Τον συντροφο, ad_placitum, τον αγωνιστη Κωστα, με τη μεγαλη καρδια, που τελικα ομως τον προδωσε, μετα απο τις περιπετειες υγειας που ειχε, εδω και αρκετα χρονια, χωρις ομως ποτε να το βαζει κατω. 

Θα θυμαμαι για παντα τη προθυμια του να βοηθησει οσους χρειαζονταν τη βοηθεια του και οσες φορες το ειχα κανει κι εγω, αλλα και αλλοι ειχε παντα ανταποκριθει, κι ας ειχε τα δικα του προβληματα και εγνοιες. 

Ο Κωστας με το παραδειγμα της ζωης του μου εδωσε να καταλαβω περισσοτερο απ ολους τι σημαινει να εισαι κομμουνιστης! Ηταν σταση ζωης για κεινον η αλληλεγγυη προς τον αλλο οπως και αυτονοητος ο αγωνας για το δικαιο και την ειρηνη.

Ηταν σεμνος πανω απ ολα, με πολυ καλη αισθηση του χιουμορ, δεν του αρεσε ποτε να περιαυτολογει, δεν επιζητουσε κομπλιμεντα και επαινους...Απλος και τιμιος, ετσι ηταν και ετσι θα τον θυμαμαι. Θα μου λειψει ο φιλος μου, ο Κωστας.

ʺΚαλο σου ταξιδιʺ, συντροφε.



''Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της
και συ να λείπεις.
Να `ρχονται οι άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα
και συ να λείπεις.
Να `ρχονται τα κορίτσια στο παγκάκι του κήπου
με χρωματιστά φορέματα
και συ να λείπεις.

Ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό,
πολλές σημαίες να ανεμίζουν στα μπαλκόνια
να λένε δυνατά τη λέξη "σύντροφος"
και συ να λείπεις.
Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται
και σένα να σου λείπουν τα χέρια.

Δυο κορμιά να παίρνουνται και συ να κοιμάσαι
κάτω από το χώμα.

Και τα κουμπιά του σακακιού σου
να αντέχουν πιότερο από σένα κάτω απ’ το χώμα
κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει,
όταν η καρδιά σου που τόσο αγάπησε τον κόσμο θα `χει λιώσει''.


Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Από το δίσκο "Οι γειτονιές του κόσμου"
Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το τρίτο μνημόνιο

Σε ανακοίνωση του, για το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους θεσμούς, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«Το τρίτο μνημόνιο, που συμφώνησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους θεσμούς και φέρνει άμεσα για ψήφιση στη βουλή, πρέπει να συναντήσει τη μέγιστη δυνατή αντίσταση απ’ τη μεριά των εργαζομένων και όλου του λαού.

Περιέχει μέτρα τέτοιας βαναυσότητας και σκληρότητας που καμιά κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να φέρει, κάτω από το φόβο της λαϊκής κατακραυγής. 

Αυτή είναι και η μεγάλη συνεισφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα. 

Με το παραμύθι της “αριστερής κυβέρνησης” και του “πρωθυπουργού που πάλεψε αλλά δεν τον άφησαν”, προχωρά στην υλοποίηση βάρβαρων μέτρων που αποτελούσαν πάγια αιτήματα του μεγάλου κεφαλαίου και κατευθύνσεις της ΕΕ και τα οποία κατεδαφίζουν ότι έχει απομείνει όρθιο στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα.

Το τρίτο μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι που το συνοδεύουν περιλαμβάνει τη συνέχιση όλων των προηγούμενων μνημονίων και τη δέσμευση ότι τα αντιλαϊκά μέτρα θα εφαρμοστούν μέχρι κεραίας. 

Περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή τους. 

Την ίδια στιγμή περιέχει την υλοποίηση μέτρων που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου, στη συγκέντρωση του πλούτου σε ακόμη πιο λίγα χέρια, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς της ενέργειας, το ταμείο στο οποίο θα παραχωρηθεί κρατική περιουσία ύψους 50 δισ.

Στην πραγματικότητα και το τρίτο μνημόνιο συνιστά μια μόνιμη και διαρκής απειλή σε βάρος του λαού, ο οποίος θα εκβιάζεται συνεχώς να κάνει νέες θυσίες για την επίτευξη των στόχων, των πρωτογενών πλεονασμάτων, της δημοσιονομικής πειθαρχίας και πάνω απ’ όλα της ίδιας της καπιταλιστικής ανάκαμψης. 

Άλλωστε, με το Συμβούλιο Δημοσιονομικής Πολιτικής που έχει ήδη ψηφιστεί ως προαπαιτούμενο, ανά πάσα στιγμή μπορούν να υπάρχουν και νέες περικοπές στο λαϊκό εισόδημα, στο βαθμό που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι της κυβέρνησης και των θεσμών.

Ο λαός έχει πλέον χειροπιαστά και ατράνταχτα στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι, στο πλαίσιο της ΕΕ και της οικονομίας του κεφαλαίου, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί όχι απλά να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική, αλλά ούτε καν να ανακουφίσει στοιχειωδώς το λαό. 

Από τη στιγμή που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ θεωρεί μονόδρομο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, η σύναψη νέου αντιλαϊκού μνημονίου ήταν πια θέμα χρόνου. 

Η κυβέρνηση με την πολιτική της ουσιαστικά δίνει άφεση αμαρτιών στις προηγούμενες κυβερνήσεις, συγκροτώντας μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ ένα κοινοβουλευτικό μέτωπο ψήφισης και υλοποίησης των νέων βάρβαρων μέτρων.

Τεράστιες είναι και οι ευθύνες των στελεχών της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ, που αφού έσπειραν άφθονες αυταπάτες σε αριστερό, ριζοσπαστικό κόσμο για μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού στήριξαν όλα τα βήματα προς το νέο μνημόνιο (συμφωνία 20ης Φλεβάρη, πρόταση Τσίπρα 47 σελίδων κλπ) τώρα διαφοροποιούνται, συνεχίζοντας να στηρίζουν την κυβέρνηση. 

Προτείνουν την - εξίσου αδιέξοδη για το λαό - πολιτική της καπιταλιστικής Ελλάδας με εθνικό νόμισμα, που από άλλες αφετηρίες προτείνουν αντιδραστικές δυνάμεις, όπως ο Σόιμπλε, άλλες φασιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού στη Ελλάδα και την Ευρώπη. 

Κρύβουν ότι η έξοδος από το ευρώ και μόνο, χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ, χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, θα οδηγήσει – από άλλο δρόμο – στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή στη λαϊκή χρεοκοπία, την ώρα που κάποια τμήματα του κεφαλαίου θα βγουν πολλαπλά ωφελημένα.

Ήρθε η ώρα ο λαός να σηκώσει το ανάστημά του, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να αξιοποιήσει τη δική του δύναμη, που μέχρι σήμερα την έχει αφήσει ανεκμετάλλευτη, με την ελπίδα μιας μελλοντικής κυβερνητικής διαχείρισης, που δήθεν θα του έλυνε τα προβλήματα.

Όλες όμως οι εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις, εντός των τειχών, αποδείχτηκαν εφιάλτης για το λαό. 

Αν σήμερα ο λαός συναινέσει, αν δεν αντισταθεί, τότε τα χειρότερα είναι μπροστά του και ταυτόχρονα κινδυνεύει να χάσει και άλλο πολύτιμο χρόνο.

Το ΚΚΕ λέει στο λαό ότι υπάρχει ελπίδα. 

Τα μνημόνια, η φτώχεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση του λαού για να κερδίζουν οι λίγοι δεν είναι μονόδρομος, ούτε μπορεί να αποτελεί το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του. 

Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η οργάνωση και το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και τα μέτρα που φέρνει. 

Είναι η ενίσχυση των ταξικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στο εργατικό λαϊκό κίνημα, για την κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων, την ανάκτηση των απωλειών, την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.

Αυτό που χρειάζεται είναι η συμπόρευση, η στήριξη και ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό, στάθηκε πάντα δίπλα του και σήμερα προτείνει τη μοναδική ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδο: τη συνολική αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, του πλούτου της χώρας με τον ίδιο το λαό στην εξουσία».

Υπογράψτε το !

«Ολοι εμείς ενώνουμε τη φωνή μας και καλούμε όλους όσοι ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και είδαν την ψήφο τους να μετατρέπεται σε ΝΑΙ σε μια αντιλαϊκή συμφωνία - μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πολύ χειρότερο από τα προηγούμενα των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ...

Ολους όσοι πίστεψαν ότι με το ΟΧΙ λένε ΟΧΙ στη λιτότητα, στην πολιτική της ΕΕ που με τα μνημόνια διαρκείας της καταδικάζει τους λαούς σε διαρκή φτώχεια και εξαθλίωση... και βλέπουν ότι το ΟΧΙ τους γίνεται ΝΑΙ σ' ένα νέο μνημόνιο, ότι τα κόμματα που τους ζήτησαν να στηρίξουν το ΟΧΙ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ) αξιοποίησαν την ψήφο τους για να φέρνουν μαζί με τα κόμματα που στήριξαν το ΝΑΙ (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ) το ένα μετά το άλλο τα πακέτα των σκληρών μνημονιακών μέτρων....

Ολους όσοι ψήφισαν ΑΚΥΡΟ, ΛΕΥΚΟ γιατί ήθελαν να ακυρώσουν την αντιλαϊκή πρόταση της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και την αντιλαϊκή πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να ακυρώσουν τα μνημόνια...

Ολους όσοι θέλησαν με την ΑΠΟΧΗ να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους στο δημοψήφισμα - παγίδα, την αντίθεσή τους στην ΕΕ και την κυβέρνηση...

Σας καλούμε σε κοινή δράση στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, για να αντιπαλέψουμε την αντιλαϊκή συμφωνία - μνημόνιο, ενάντια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, να διεκδικήσουμε όλα όσα χάσαμε με τα μνημόνια των προηγούμενων χρόνων, να διεκδικήσουμε με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, να δυναμώσουμε τη λαϊκή αλληλεγγύη και να κάνουμε πράξη το σύνθημα: «Κανένας μόνος του στην κρίση - Ολοι για έναν και ένας για όλους».

Σας καλούμε, παρά τις επιμέρους διαφωνίες και επιφυλάξεις, στον αγώνα, στην πάλη με την πρόταση του ΚΚΕ για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση, για να δυναμώσει η ελπίδα, ο αγώνας για την επιβίωση και το δίκιο του λαού. Στον αγώνα, για να ανατραπεί ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια, να αποδεσμευτεί η χώρα μας από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στον αγώνα για να έρθει ο λαός στην εξουσία, να διαγραφεί μονομερώς το δυσβάσταχτο χρέος που δε δημιούργησε ο λαός.

Σας καλούμε να συμβάλουμε όλοι μαζί στην κοινωνική συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών που θα παλέψει σε γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Δίνουμε γνήσια απάντηση στον εκβιασμό του κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της ΕΕ και τη συμφωνία - ομοψυχία τους με τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο 3.

Η ΕΕ, το κεφάλαιο και τα κόμματά τους ενώθηκαν για να μας εξοντώσουν!
Εμείς ενώνουμε τις δυνάμεις μας με το ΚΚΕ για να τους αντιπαλέψουμε, για να τους ανατρέψουμε.
Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να τους αφήσει σε χλωρό κλαρί, τόσο τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, την τρόικα, το κεφάλαιο.
Σήμερα χρειάζεται ένα λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία χειραφετημένα από ψεύτικες προσδοκίες, από κάλπικες ελπίδες και εκβιασμούς, από τη φοβία, από την τρομοκρατία.
Πρέπει ο λαός μας να σηκώσει ξανά κεφάλι. Και θα νικήσει!»

FAROS - Έβρος
ΑΡΗΣ ΚΑΡΡΕΡ Δημοσιογράφος
KOK
MORFO EVMORFIA